پروژه روشهای جذب دی اکسیدکربن نیروگاهها و طراحی واحد تولید CO2 برای صنایع نوشابه سازی

با توجه به اینکه درصد بالای دی اکسید کربن در اتمسفر موجب مشکلات مهم زیست محیطی نظیر پدیده گلخانه می شود که تبعاتی چون گرمایش زمین و تغییر اکوسیستم آن را در پی دارد ارائه روش های نوین و اقتصادی برای جداسازی این گاز از اهمیت بالایی برخوردار است.

در فصل اول خواص فیزیکی و شیمیایی دی اکسید کربن بررسی گردیده است. فصل دوم اثرات زیست محیطی انتشار CO2 بیان شده است. فصل سوم شرح مختصری از منابع تولید CO2 بیان شده است. فصل چهارم مکانیسم توسعه پاک که یکی از موارد موجود در پروتکل کیوتو است بررسی گردیده است. فصل پنجم که قسمت اصلی این پروژه می باشد توضیح مفصلی درباره روش های جداسازی دی اکسید کربن می باشد به طور کلی روش های جداسازی را می توان به دو قسمت جذب با انواع فرآیندهای شیمیایی و غشا تقسیم بندی نمود. فصل ششم هم شبیه سازی واحد آمینی توسط نرم افزار Hysys3.1 می باشد

دی اکسیدکربن یکی از گازهای گلخانه ای بوده، که مقدار زیاد آن موجب آلودگی محیط زیست می گردد، از طرفی این گاز در صنایع مختلف از جمله نوشابه سازی، دفع حریق، فرایندهای ازدیاد برداشت از مخازن نفت، تصفیه خانه ها کاربرد زیادی دارد. کشور ایران با تولید مجموعا 362 میلیون تن دی اکسیدکربن باﻻترین مقدار دی اکسیدکربن را‬ در منطقه خاورمیانه دارا بوده است. نیروگاه ها مهمترین تولید کننده این گاز محسوب می شوند.

در این تحقیق کلیه روشهای موجود برای جداسازی CO2 ‬مورد بررسی قرار گرفته و با توجه به شرایط اقلیمی و امکانات موجود در‬ کشور، روش استفاده از حلال مونو اتانل آمین برای جداسازی این گاز از گازهای خروجی نیروگاه ها انتخاب‬ شده است.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ در ادامه واحد جداسازی و خالص سازی این گاز براساس استفاده آن در صنایع نوشابه سازی مورد طراحی‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ قرار گرفته است.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

روش های جداسازی دی اکسید کربن

جداسازی ناخالصی های درون گازها و مایعات از نقطه نظر ایمنی، کنترل خوردگی، تنظیم ترکیب استاندارد محصولات گاز و مایع، پرهیز از تشکیل هیدرات (یخ زدن) در دماهای پایین، کاهش هزینه های تقویت فشار گاز، جلوگیری از مسمومیت کاتالیزورهای کارخانجات دریافت کننده محصولات گاز یا مایع و بالاخره رعایت حد مجاز انتشار مواد آلاینده به محیط زیست، الزامی می باشد.

علاوه بر ترکیبات هیدروکربنی سنگین و بخار آب، گاز طبیعی در اغلب موارد حاوی ترکیبات مضری نظیر H2S، CO2 و ترکیبات گوگردی بوده و جداسازی آنها تا حد مطلوب ضروری می باشد.

گازهای اسیدی، ترکیبات بسیار خورنده و سمی بوده و به تجهیزات و محیط زیست صدمات جدی وارد می سازند. از ترکیب H2S و CO2 با آب، ترکیباتی نظیر اسید سولفوریک و اسید کربنیک تولید می گردد لذا، به آن ها گازهای اسیدی (Acid Gases) اطلاق می شود.

گاز طبیعی حاوی H2S و دیگر ترکیبات گوگردی را، گاز ترش (Sour Gas) گویند و در صورت کمتر از حد مجاز بودن میزان ترکیبات نام برده در گازهای طبیعی، به آن گاز شیرین (Sweet Gas) گفته می شود.