تحقیق سیاست تقسیم سود و سود سهام (تصمیم گیری در مسائل مالی)

سود تقسیمی یکی از موضوعاتی است که از دیرباز مورد توجه سهامداران و پژوهشگران مالی قرار داشته است و با وجود تلاش های بسیار در این زمینه هنوز یکی از مسائل حل نشده در حوزه مالی باقیمانده است.

فیشر بلک معتقد است هرچه بیشتر به مسئله تقسیم سود دقت می کنیم به پازلی می رسیم که قطعاتش با هم جور نمی شوند.

تعریف تقسیم سود

تقسیم سود؛ از جمله استراتژی های کوتاه مدت و بلند شرکتهاست که آثار آن در هر سال مالی در مجامع عمومی شرکت آشکار می شود و بر پایه آن عملکرد شرکت ارزیابی می شود.

سیاست تقسیم سود؛ خط مشی ای است که بر پایه آن میزان سود تقسیمی، میزان سود انباشته و پاداش هیئت مدیره، زمان پرداخت، نحوه تامین مالی و دیگر موضوعات مرتبط مدون و مکتوب به مجمع عمومی سهامداران ارائه می شود.

سود قابل تقسیم؛ عبارتست از سود خالص سال مالی شرکت منهای زیانهای وارده سالهای مالی قبل و اندوخته قانونی مذکور در ماده 238 قانون تجارت و سایر اندوخته های اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سالهای قبل که تقسیم نشده است.

خط مشی تقسیم سود

1- سیاست با ثبات در تقسیم سود؛

هم به نفع شرکت است هم به نفع سهامداران. ثبات سود نقدی هدف سهامدار را در مورد محتوای اطلاعاتی، در آمد شرکت و کاهش عدم اطمینان تحقق می یابد. یک تحقیق نشانی می دهد نوسان در سود نقدی کشور کانادا در طول زمان کمتر از نوسان سود آنهاست.

2- سیاست تقسیم سود نامنظم؛

در این سیاست، شرکت روش مشخصی در پرداخت سود سالانه ندارد و از هیچ قاعده ای استفاده نمی کند بنابراین، پرداخت سود رابطه مشخصی با درآمدهای سالانه شرکت ندارد. شرکت ممکن است به منظور اجتناب از جرایم ناشی از وجود اندوخته های زیاد و سود سنواتی، مقداری از سود خود را توزیع کند یا با وجود درآمدهای قابل توجه از توزیع آن خودداری نماید.

3 -سیاست تقسیم سود باقیمانده؛

اول؛ تقسیم سود به عنوان یک متغیر فعال در جهت افزایش قیمت سهام و حداکثر کردن ثروت سهامداران است

دوم؛ دسترسی شرکت ها به بازارهای اوراق بهادار محدود است و شرکت های برای تأمین نیازهای مالی خود با مشکلاتی مواجه هستند.